Teatr w Patelnioku

czyli o młodych aktorach z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru

W tym roku obchodzimy 60. rocznicę Międzynarodowego Dnia Teatru. Święto to skłania do refleksji nad działaniami teatralnymi w ZSGH w Wiśle.

Teatr stanowi domenę artystycznych dusz, a te – co zadziwiające - spotkały się na przestrzeni wielu lat w wiślańskim technikum. Młodzi ludzie zachwycali podejściem do sztuki słowa, czego upust dawali w szkolnych przedstawieniach, ale także pieczołowitością w podejściu do prób, co przekładało się na imponujące kreacje aktorskie. Oprócz całej plejady aktorów Patelniok stał się kuźnią scenografów, piosenkarzy oraz dźwiękowców. W Internacie przy ZSGH w Wiśle prężnie działało Kółko Teatralne.

Warto zatem wydobyć z pamięci te realizacje sceniczne, które dawały satysfakcję aktorom, a widzom zapewniały przeżycia estetyczne, skłaniając do rozmaitych refleksji. Spektakle były tworzone często i sami bywaliśmy zaskoczeni ich rozmachem i efektem scenicznym. Na afiszach Patelnioka widniały:

2008 – "Królowa piękności z Leenane" na podstawie dramatu Martina McDonagha, przygotowany przez utalentowanych aktorsko uczniów kl. 2 THb.

2009 –  „Sytuacje rodzinne”  na podstawie dramatu Biljany  Srbljanović w wykonaniu uczniów klasy 2 TH.

2012 -  spektakl zatytułowany „Ekstatyczne pochwały istnienia - Orfeusz i Eurydyka”, który przygotowali uczniowie klasy 1 THa.

            2012  - wspominaliśmy postać Janusza Korczaka. Myśli pedagoga zostały przywołane w spektaklu „Król Maciuś Pierwszy – czyli rzecz o prawach dziecka”. W ten radosny powrót  do dzieciństwa zabrała nas klasa 2 ZA, a oprawę muzyczną zapewniła klasa 2 THb.

Korczak był więc bohaterem spotkania, ale pozwolił nam też szerzej spojrzeć
na szkołę jako „miejsce wspólne” doświadczenia egzystencjalnego, relację mistrz – uczeń, dialektykę życia i śmierci. W ten sposób na prawach równorzędnych bohaterów udało się nam zaprezentować dwie wybitne postaci – Marię Pilch i Tadeusza Kantora.  Uczniowie mieli okazję poznać Tadeusza Kantora  i jego „Teatr Śmierci”. Po wprowadzeniu do spektaklu - uczniowie  2 THa i 3 GH przedstawili fragmenty „Umarłej klasy”. Bardzo dobrze poradzili sobie z subtelną problematyką przedstawienia: „umarli wracają na swoje własne miejsce w szkolnych ławkach.[…]. Umarli siadają obok samych siebie, obok byłych siebie, obok siebie, którzy b y l i. […]W teatrze Kantora żywi są sobowtórami manekinów. Żywi są sobowtórami umarłych i to jest chyba to najważniejsze, co ma Kantor do powiedzenia. W „Umarłej klasie” wizją teatralną, powtarzającą się uporczywie i mającą fizyczność i natręctwo sennego koszmaru, jest korowód umarłych, powracających, żeby zasiąść ponownie w szkolnych ławkach”.

 2013 -  w pierwszą rocznicę śmierci Wisławy Szymborskiej  Kółko Teatralne wystawiło montaż poetycki, będący przewrotnym kolażem utworów Szymborskiej. To, co niezwykle inspirujące w tym przedsięwzięciu, wyłuskanie dramaturgii tekstu lirycznego przez właściwą interpretację słowa.

2013 - miało miejsce w naszej szkole kilka istotnych wydarzeń, których celem było przybliżenie postaci Juliana Tuwima - szczególnie zaś jego działalności literackiej z dwudziestolecia międzywojennego. Kółko Teatralne  pani Pauliny Damek zaprezentowało znakomity show "Kabaretiada Juliana Tuwima". Ku radości widowni - w holu szkoły, zaaranżowanym na kawiarnię z dwudziestolecia międzywojennego - usłyszeliśmy szlagiery z początku XX wieku, wybitne monodramy i skecze. W ten sposób artystom z koła teatralnego udało się odtworzyć klimat tamtych lat. Warto zaznaczyć, że prapremiera odbyła się w Internacie ZSGH.

 2014 - uczniowie zapoznali się z twórczością Andrzeja Stasiuka i jego próbami opisu świata. W internacie uczennice z kl. 3 THa uczestniczyły w warsztatach lalkarskich, podczas których wykonały kukiełki do spektaklu „Noc. Słowiańsko-germańska tragifarsa medyczna”.  24 lutego 2014 roku uczniowie klasy 3 THa z udziałem koleżanek i kolegów z klas 3 TH i 3 GK wystawili sztukę „Noc. Słowieńsko-germańska tragifarsa medyczna” w konwencji teatru lalkowego.

2015 – „Romeo i Julia” w reż. pani Lucyny Wisełki

2015 - nastąpiło podsumowanie Dnia Języka Ojczystego, poświęconego życiu i twórczości Artura Cienciały, którego ostatnim punktem spektakl w wykonaniu uczennic kl. 1THa pt. „Galatea. Intertekstualna fantasmagoria”. Przedstawienie w swej warstwie fabularnej nawiązywało do sytuacji tworzenia posągu przez Mistrza Artura Cienciałę. Pora duchów pozwoliła na to, by rzeźby ożyły i zainspirowały artystę do działania. Efekt pacy Mistrza możemy do dziś podziwiać w jego ogrodzie. Spektakl pt. „Galatea. Intertekstualna fantasmagoria” został - po prapremierze w ZSGH - zaprezentowany w Miejskiej Bibliotece Publicznej im. Jana Śniegonia w Wiśle.

2016 – „ Widziałam wszystko [...] I jestem szczęśliwa, że miałam lepszych zajęć wiele...” - musical w ośmiu odsłonach z okazji 80-lecia ZSGH

2018 – „Radosna Niepodległa” – „Kabaratiada Tuwima”

2018 - we współpracy z Miejską Biblioteką Publiczną im. Jana Śniegonia w Wiśle wystawiliśmy inscenizację pt. „Jaka potężna siła nami toczy…” niepodległość z wiślańskiej perspektywy”. Spektakl stanowił rekonstrukcję wydarzeń, które miały miejsce w Wiśle w 1918 i 1919 roku. Młodzi aktorzy wcielili się w postacie historyczne: członków Rady Narodowej Księstwa Cieszyńskiego, mieszkańców Wisły (m.in. wójta Pawła Raszkę, pastora Jerzego Mrowca, nauczyciela Józefa Goszyka) oraz członków alianckiej Międzysojuszniczej Komisji Kontrolującej, która zawitała do wsi w marcu 1919 roku i przed którą wystąpiły wiślańskie dzieci w regionalnym repertuarze. W tej roli świetnie spisali się uczniowie Szkoły Podstawowej nr 2 im. Adama Mickiewicza w Wiśle Czarnem przygotowani przez dyrektor Elżbietę Szajtauer.

Lista przywołanych przedstawień nie stanowi pełnej „monografii” przedsięwzięć teatralnych w ZSGH w Wiśle, ale daje wyobrażenie niesamowitej ekspresji artystycznej uczniów. Mamy nadzieję, że wkrótce będziemy pracować nad nowymi projektami scenicznymi.

Kończąc tę sentymentalną podróż po scenach Patelnioka,  pragnę przywołać słowa   Hellen Mirren – autorki orędzia na Międzynarodowy Dzień Teatru: "To jest wyjątkowo trudny czas dla żywego teatru i wielu artystów, technicznych, teatralnych rzemieślników i rzemieślniczek. Ich wspólna profesja z założenia utkana jest z delikatnej tkanki. […] "Być może właśnie ta od dawna utrwalona kruchość pozwala im teraz przetrwać tę pandemię przytomnie i z odwagą. "Ich wyobraźnia przestawiła się w tych nowych okolicznościach na twórcze, dające śmiech i poruszenie nowe sposoby komunikacji, w dużej mierze dzięki możliwościom Internetu" - oceniła autorka orędzia. Przypomniała, że "od zawsze ludzie opowiadają sobie historie". "Piękna kultura teatru przetrwa tak długo, jak długo my przetrwamy na Ziemi" - dodała. "Silna potrzeba tworzenia u autorów, scenografów, tancerzy, śpiewaków, aktorów, muzyków, reżyserów nigdy nie zostanie zaduszona, a w bardzo niedługiej przyszłości zakwitnie od nowa z nową energią i nowym pojęciem naszego wspólnego świata".

Zanim uruchomimy energię dla tworzenia nowych projektów scenicznych w ZSGH w Wiśle, przypomnijmy sobie, jak wyglądały wystawiane przedstawienia.